ضد عفونی کردن فاضلاب شهری توسط سامانه های دوغابی و سیمانی نانوذرات tio2

استفاده از فعالیت کاتالیزگری نوری نانوذرات تیتانیم دی­اکساید در غیر فعال­سازی میکروارگانیسم­ها، بیشتر به صورت سوسپانسیون در مایعات یا به طور محدود به صورت تثبیت شده بر مواد به کار گرفته شد. استفاده از فرایند اکسیداسیون پیشرفته، راهکاری جدید در تصفیة آب و فاضلاب درنظر گرفته می­شود. در این مطالعه، از سامانه­های دوغابی (g/l 1/0) و تثبیت شدة نانوذرات تیتانیم دی­اکساید در بستر سیمان (1/0-2 درصد)، تحت تابش فرابنفش 160 واتی برای بررسی ویژگی ضد باکتریایی آن­ها استفاده شد. خواص ضد میکروبی کاتالیزگری نوری نانوذرات تیتانیم دی­اکساید، با شمارش کلنی­های باکتری­های زنده انجام گرفت. نتایج آزمایش­ها نشان داد نانوذرات در تاریکی اثر میکروب­کشی نداشت، ولی برعکس در حضور پرتوهای فرابنفش خاصیت باکتری­کشی قوی (99%>) دارند. نتایج سامانة تثبیت نانوذرات نشان دادند خاصیت ضد میکروبی آن­ها مؤثر (80%>) است و بهترین درصد افزودن نانوذرات به سیمان یک درصد است، اما باکتری­های غیر فعال­شده در مجاورت سیمان، پس از طی دورة تاریکی، رشد مجدد بسیار بالایی پیدا می­کنند؛ بنابراین، در این شرایط، تابش نور باید به طور پیوسته وجود داشته باشد تا ویژگی کاتالیزگری نوری نانوذرات تیتانیم دی­اکساید، میکروارگانیسم­های فاضلاب را بکشد و آب سالم تهیه شود.